วันอังคารที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เพลง : ทั่งขึ้นโพนโลดเด้ออ้าย

เพลง : ทั่งขึ้นโพนโลดเด้ออ้าย  
ผู้แต่ง : ซีน พระอภัย...
วันที่แต่ง : 2016-10-25
เริ่มแต่ 22.29 แต่งจบ 22.48 (คำร้อง,ทำนอง(ยังไม่มีเหมือนเดิม อิอิ))

เกิดมาสิบสองสิบสามปี เคยแต่เล่นบักหลี้กับพี่ตอนเป็นเด็กน้อย
จนบัดนี้น้องโตเป็นสาวสก๊อย นั่งซ้อนท้ายอ้ายต้อยไปทุกแห่งทุกหน
อ้ายพาซิ่งเปิดซิงน้องเป็นตาหลูโตน หย่อนบ่อเชื่อคำคน ถึงโพนก็ขึ้น
มอแตไซด์พุ่งขึ้นฟ้า เป็นตาเบิ่ง เทิ่งบั้นท้ายดังตึก สะอึกสะอื้น
น้ำตาน้องหย้อยเป็นตาหลูโตน  น้ำตาน้องหย้อยเป็นตาหลูโตน
อ้ายพาน้องขึ้นโพน โตน ตึก   โตน ตึก ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขึ้นทีแรกน้องว่าเป็นตาหย่าน  ขึ้นทีแรกน้องว่าเป็นตาหย่าน 
บ่านมื้อหน้าขึ้นผ่าน ทั่งขึ้นโพนโหลดเด้ออ้าย....................

อ้ายต้อยห่างกันบ่อกี่ปี อ้ายพาเล่นบักหลี้แต่กี้ตอนเป็นเด็กน้อย
จนบัดนี้้อ้ายกลายเป็นหนุ่มสก๊อย  สาวส่ำน้อยซ้อนท้ายไปทุกแห่งทุกหน
สิพาน้องซิ่งเริ่มจากเมืองอุบลฯ  วิ่งไปทางสกลฯ ให้คนโฮแซว
เสียงมอไซต์ดัง แบน แบน เป็นตาเบิ่ง เทิ่งบั้นท้ายดังตึก เริ่มคึก-งึกแล้ว
รถขึ้นโพนน้อยเป็นตาหลูโตน รถขึ้นโพนน้อยเป็นตาหลูโตน
อ้ายพาน้องขึ้นโพน แฮงโหย่น แฮง คึก งึก งึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขึ้นทีแรกน้องว่าโซ่อ้ายหย่าน ขึ้นทีแรกน้องว่าโซ่อ้ายหย่าน 
บ่านมื้อหน้าขึ้นผ่าน จอดเข็งโซ่แนเด้ออ้าย....................

5555555

วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เพลง : ฮักเจ้าเลยเข้าม่านรูด

เพลง :  ฮักเจ้าเลยเข้าม่านรูด 
(แต่งจากสตอรี่.....กะว่าจะแต่งให้จ้าของสตอรี่เป็นของขวัญเนื่องในวันที่ลาจากกัน จากที่ทำงาน ณ วันนี้ เค้าลาออกไปแล้ว ประมาณ 6 วัน)
ผู้แต่ง :  ซีน - พระอภัย..
เริ่มแต่ง : 05/10/2559 เวลา 22.20 น.  แต่งจบ 23.27 น.  แต่ยังไม่ใส่ทำนอง  

Gm             C#                  Dm                Gm      C#         Am
ความฮักของเฮา เมื่อครั้งเก่าก่อน        ตั้งแต่ตอน เฮาสองอบรมกัน
                 Dm                   Gm                         C#                    A
ที่เมืองหมอแคน  ดินแดนแห่งนั้น        เคยสานสัมพันธ์  ขึ้นสวรรค์คาลัย


           Dm               Gm                          C#                 Am 
คิดฮอดเด้...คิดฮอดเด้หล้า               ตอนนี้หล้า...เจ้าอยู่กับไผ

                 Dm           Gm                            C#                     A
คิดฮอดบ้อหน้อ คนเคยมีใจ              น้ำตาอ้ายไหล วันเจ้าถิ่มอ้ายไป

             Dm               Gm                          C#
               Am
เจ้ามีคนใหม่ อ้ายกะดีใจนำ           เจ้าคงบ่อได้จำ ว่าเคยฮักอ้าย

          Dm            Gm                              C#                      A
หรือว่าเจ้า บ่อเคยมีใจ                   บ่อได้รักใคร่ แค่อารมณ์ไหวสั่น

           Dm            Gm                                  C#              Am
ใต้แสงจันทร์ สลัวหัวใจ                    อ้ายกะเลยเว้า  ว่าไปจั่งซั่น

             Dm                      Gm                     C#                    A
บ่อคิดคือกันว่าเจ้านั้นกะไหวหวั่น      เลยขึ้นสวรรค์ ตั้งแต่แลงยันเช้า


** ท่อนฮูก 

             Dm               Gm                               C#             Am
คิดฮอดหลาย อยากไปเจอ               ขับมอเตอร์ไซด์ไปจากอุุบล

                 Dm                 Gm                     C#              A
สู่เมืองหมอแคน ดินแดนดอกคูณ     สุดแสนอาดูร บ่อมีคนดูแล


***

               Dm          Gm                          C#                             Am
ม่านรูดแห่งนี้ คือบ่อมีเจ้า                บ่อได้มีเรา มีแต่ข่อย มาเที่ยวมาแว้..แว...

          Dm                   Gm                           C#                     A
บ่อได้กิน   ได้อยากแท แท้....        แค่อยากมาแว...ห้องเช่าห้องเดิม...เอ้อ...เออ...เอ้อ..เออ....


****

               Dm                Gm                                C#              Am
 ให้เฮ็ดจังได๋ ใจอ้ายยังฮักเจ้า               ความฮักของเฮา คือจบไวแท้

                 Dm                      Gm                     C#                       A
 แม้เนิ่นนานผ่านไปโดน..ก็หยังแคร์      ฮักเจ้าแท่แท้ แม้ว่าเจ้า..สิบ่อมีใจ
               Dm             Gm                                C#                         Am
 กลิ่นแป้งหอมที่เจ้าเคยใช้                    อ้ายยังจำได้เลขสิบสอง ป๋องสีชมพู....
ฮู่..ฮู๋..ฮู้....ฮู๋...ฮู้...อุ่..อู..อู้...อู.....             ฮู..ฮู้...ฮู..ฮู่.......

วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2559

ความสำเร็จ ไม่ได้ มา ตอนที่เราพร้อม



วันนี้ได้มีโอกาสไปอบรมเกี่ยวกับจิตวิทยากับการพัฒนาตนเองไปสู่ความสำเร็จ จาก อ. คมศักดิ์  ที่ มายด์โฮม เลยได้ ย้อนกลับมาสำรวจตัวเอง อีกครั้ง นับว่าเป็นเรื่องที่ดีอย่างยิ่งขอบคุณ ผู้บริหาร addlink มาก ๆ ครับ

การรับข่าวสาร ด้านบวก มาก ๆ  จะทำให้เรามีความคิดเชิงบวก มากตามไปด้วย และ ในทางตรงกันข้าม
ถ้าเรารับข่าวสาร ด้านลบ มาก ๆ  ก็จะทำให้เรามีความคิดด้านลบ ตามไปด้วย อันนี้ต้องระวังครับ
โดยเฉพาะข่าวสารจากสื่อในบ้านเราทุกวันนี้ ข่าวด้านลบ มีมากกว่า ด้านบวก ครับ ทั้ง หนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ Social network

และ ความคิดนี่แหละ จำพาเราไปทุกที่ คิดดี ก็พูดดี และ การกระทำก็จะดีไปด้วย  อย่าปล่อยให้ความคิดของเรา จมอยู่กับเรื่องร้าย ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าใครจะดูถูก ให้จะนินทา ปล่อยเค้าไปครับ  นั้นเป็นความทุกข์ของเค้า แต่ไม่ใช่ความทุกข์ของเรา  แต่ถ้าเก็บมาคิด ซ้ำ ๆ ๆ  คนที่เป็นทุกข์ ไม่ใช่เค้านะครับ แต่เป็นเราต่างหาก ละ ทุกข์ เพราะคิดนี่แหละ ทำไมเราจะต้องปล่อยให้ เราเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า นินทาไปเลยครับ ดูถูกไปเลยครับ ตามสบาย แล้วแต่ท่านทั้งหลายจะกรุณา...อิอิ

จริงๆ แล้ว เราโดนสมองหลอก สมองไม่ได้เป็นคน ๆ เดียวกันกับเรา เราโดนหลอกให้ หลงอยู่ในวังวน แห่ง ความล้มเหลว คนเราจะมองเห็นในสิ่งที่ตัวเองมองหา

ความสำเร็จ ไม่ได้ มา ตอนที่เราพร้อม ดังนั้น  เราต้องทำทุก ๆ  อย่าง ตอนที่เรายังไม่พร้อม ถึงจะสำเร็จได้
และ ความสำเร็จจะมีตัวฉุดรั้งไม่ให้เรา ไปสู่ความสำเร็จ ได้ ซึ่งเราก็ต้องแก้ปัญหา ให้ได้ อยู่ที่ความคิดเรา ล้วน ๆ  ไม่เกี่ยวกับใครเลย
เพราะความคิด ทำให้ เกิด คำพูด  และ และการกระทำ  คิดดี พูดดี ก็ทำดี ครับ เราต้องซึมซับ เรื่องราวดี ๆ ให้มาก ๆ เท่าที่จะมากได้
ต้องมีความคิดเชิงบวก มาก ๆ  ถึงจะสำเร็จ  เราไม่รู้ว่าจะได้มายังไง แต่ให้ เราคิดเสมอ ว่า เราจะได้มันมา อย่างแน่นอน  ให้เราคิดไว้ ตลอดเวลา
ว่า เราต้องการ บ้าน ต้องการ รถ ต้องการความมั่งคั่ง ต้องการ ความสุขและความปลอดภัย ในชิวิต  นีคือบทสรุปที่ได้มาจากการอบรม

"เราไม่รู้ว่าจะได้สิ่งนั้นมาอย่างไร แต่ มันมาแน่ " .....

แต่ถ้ายังไม่เลิกเขียนบทความ สิ่งที่แน่นอนที่สุด คือ "พรุ้งนี้ ไม่มีงานส่งลูกค้า แน่ ๆ " 55555 ไปละครับ ทำงานก่อนเด้อ  พี่ น้อง....

03.11 น. จบรอบแรก (เขียนบทความใส่ Notepad ไว้)
03.37 น. จบรอบสอง (เขียนลง blogger)

ไปละครับ ทำงานก่อน อิอิ

03.40 นั่งอ่านจบ....
  
03.44 หาภาพมาใส่บล็อก  พอ ๆ  ๆ    ๆๆ  ทำงาน ๆ ๆ  ๆ ๆๆๆ


วันพฤหัสบดีที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

วันที่ผมกำหนดเกิดเป็นคน (ความทรงจำของผม)



วันที่ผมกำหนดเกิดเป็นคน    พ่อแม่ทนลำบากมากหนักหนา
ขอบคุณแม่ที่ทำให้ผมเกิดมา  ขอบคุณนะคุณพ่อพอประมาณ


วันนั้นผมสามขวบจวบจะครึ่ง   ผมคนึงถึงคณิตคิดคูณหาร
หยิบปากกา มาวาด หัดเขียนอ่าน เล่านิทานให้ฟังครั้งเยาว์วัย


พ่อครับพ่อเอาหมาป่ากับหมูน้อย  ที่ขึ้นดอยบนทางเดินเนินไศล (สะ - ไหล แปลว่า โขดหิน)
พ่อครับพ่อหมาป่ามานั่นไง.....   หมูน้อยวิ่งขึ้นไปให้พ้นทาง


หมู่สามตัวถึงเพลาต้องลาจาก     จำต้องพรากจากแม่พ่อพอรุ่งสาง
ก็ได้เตรียมสัมพาระออกเดินทาง  เพื่อไปสร้างบ้านอยู่ตามลำพัง


หมูตัวแรกสร้างบ้านด้วยฟางหญ้า  ตัวต่อมาสร้างด้วยไม้ได้ความหวัง
ว่าจะสร้างรกร้างให้จีรัง   ไม่มีพังบ้านของข้าทนฟ้าดิน


ตัวที่สามตามวิสัยมองไกลกว่า  บ้านของข้าต้องแข็งแรงยิ่งกว่าหิน
ฟ้าถล่มดินทลายไม่วายสิ้น      หมาป่าเป่าจนแลบลิ้นก็ไม่พัง




ประพันธ์โดย :  พระอภัย.... 29-07-2559 02:30
(ทองเสี่ยน จันทร์พูล)

วันอังคารที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2559

ไม่มีเขา ยิ่งดี เรามีสิทธิ์เลือก


ไม่มีเขา ยิ่งดี เรามีสิทธิ์เลือก        ไม่มีเขา ชั่งหัวเผือก เลือกได้ใหม่
ไม่มีเขา เรายิ้มได้ ไม่เป็นไร         ได้เลือกใหม่ ใหญ่กว่าเก่า เร้าอารมณ์

จะมัวจมอยู่กับมันทำไมเล่า            อย่ามัวเมา อยู่กับเหล้าให้ขื่นขม
ออกไปมัน ดิ้นให้สุด จุดอารมณ์      เหล้าสักกลมนมสักขวดนวดซักคน

ขอบคุณเขาทำให้เรามีสิทธ์เลือก      แล้วไยเล่าเราต้องกระเสือกกระสน
ขอบคุณเขาเรารู้ค่าความเป็นคน      จะฝึกฝนอดทนกับน้ำตา

ไม่มีเขาแต่ว่าเรายังมีแม่                 รักจริงแท้ แม่ของเรา เฝ้าห่วงหา
กลับเถอะนะมาหาแม่ที่บ้านนา          พ่อคอยท่ารอเวลาเจ้ากลับใจ...