วันเสาร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555

ข้าเป็นเม่าแสนเศร้าเคล้าน้ำตา

ข้าเป็นเม่าแสนเศร้าเคล้าน้ำตา                   ดาวค้างฟ้าพาข้าลอยคอยเหน็บหนาว
 
ส่องแสงมาพาสะพรั่งดั่งดวงดาว                 ส่องสกาวพราวนภามายังดิน


 
บ้างก็ลวงบ้างก็ลงบ้างก็หลง                       บ้างติดตรงเหวนรกวิหกหิน

 
กว่าจะผุดขึ้นมาฝืนยืนบนดิน                      ใจแทบสิ้นจิ้นแทบหดหมดกำลัง


ใจอยากลองมองแล้วซอตจะเหมาะกว่า          กราฟสั่งข้าฟ้าลิขิตให้ผิดหวัง

 
ลองบนดอยคอยเดียวดายไม่ได้ตัง               น้ำตาหลั่งเพรี้ยงพร้ำต้องทัมใจ....