วันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2561

ความไม่เที่ยง คือ เที่ยงแท้ ของทุกสรรพสิ่ง

คุณตามา สุขชาติ 2463 - 20 ก.ย. 2561  (ซ้าย) คุณย่าพวง จันทร์พูล 2467 - 28 ก.ย. 2561 (ขวา)

คุณย่าพวง จันทร์พูล
ภาพส่งย่าพวง สู่ทรวงสวรรค์
ภาพส่งคุณตามา สู่สวรรคาลัย 




 ที่ 20 กันยา ตาไปแล้ว                                      สิ้นดวงแก้ว ไม่มีแล้ว แก้วดวงตา 

มืดสนิท ร่างสลาย ไม่หวนมา                            เก้าสิบแปด ปีกว่า อายุวรรณ


บวชผ้าขาว เดินจูงท่าน สู่เมรุมาศ                     คงสามารถ กลั้นน้ำตา ไม่หวาดหวั่น 

ได้ยินเสียง บรรเลงเพลง ช่างโศกศัลย์             มิอาจกลั้น เอาไว้ได้ น่าอายจริง


อีกแปดวัน น้ำตาพร่า ย่าไม่อยู่                         พวกเรารู้ ว่ามิอาจ จะประวิง 

ความไม่เที่ยง คือ เที่ยงแท้ สรรพสิ่ง                นี่เรื่องจริง หรือหลอก บอกหลานที 


เกิดสองพันสี่ร้อยหกสิบเจ็ด                             รวมเบ็ดเสร็จ อายุไข  เก้าสิบสี่

กำลังงาม ตามวิสัย กำลังดี                              สองท่านนี้ก้าวหน้า จะพารวย


ล็อตเตอรี่สี่ใบใครจะรู้                                      อยากลองดู พอถูไถ ใช่เล่นหวย

ทั้งเก้าสี่ เก้าแปด หลานจะรวย                        คงถูกหวยอายุท่าน พรรณนา


พอหวยออก มีคนบอก ว่าเก้าเก้า                    โอ้แม่เจ้า เก้าที่เรา ปรารถนา 

ไม่เคยออก ตัวที่เรา พรรณนา                         ตกเวหา เผาไหม้ ทั้งไส้เทียน 


เหลือแต่ชื่อ ร่างมลาย หายไปแล้ว                  ขอจงแคล้ว ภัยพาล หลานจะเขียน

บทประพันธ์ พันผูก ที่ลูกเรียน                         จะขอเพียร เขียนเป็นกาพย์ ทราบซึ้งใจ


ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี                        อยากจะหนี หนีไม่พ้น อายุไข

จะร่ำรวย มีจน ไม่ว่าใคร                                  ไม่อาจยื้อ  ชีวีตไว้  ให้จีรัง


ยามหายใจ มีชีวี ทำดีไว้                                  แม้นตัวตาย ชื่อของตน ชนรุ่นหลัง     

ยังจดจำ ชื่อคำคล้อง กึกก้องดัง                      ประดุจดั่ง เสียงฆ้อง ก้องกังวาล


ซีน พระอภัย : ประพันธ์ 
ขอมอบ "กลอนแปด เก้าบท" นี้  
แด่ คุณตามา สุขชาติ  และ คุณย่าพวง จันทร์พูล

เดือนครบรอบ 35 ปีของข้าพเจ้า กลับกลายเป็นเดือนที่เศร้าที่สุด ตราบเท่าที่เคยเกิดมาบนโลกใบนี้ ทำให้ข้าพเจ้ารู้ว่า

"ความไม่เที่ยง คือ เที่ยงแท้ ของทุกสรรพสิ่ง"   


















วันพฤหัสบดีที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2561

ด้วยรักและอาลัย จากใจหลาน คนใกล้ แต่ห่างไกล



พ่อใหญ่มา สุขชาติ

2 พฤษภาคม 2463  ถึง  20 กันยายน 2561 อายุ 98 ปี

พ่อใหญ่มา สุขชาติ 2 พฤษภาคม 2463  ถึง  20 กันยายน 2561 อายุ 98 ปี


ขอคุณงาม ความดี จงหนุนส่ง              ให้ใจโล่ง ไปสบาย นะตาจ๋า

สุขคติ สรวงสวรรค์ คณนา                     พ่อใหญ่มา สุขชาติ ของพวกเรา

เสียงฟ้าสั่ง ดังเปรี้ยงปร้างหลังส่งพระ     ลมปะทะ ก้อนเมฆดำ ดั่งเนินเขา

ถอยตั้งหลัก ชักไม่แน่ แล้วตัวเรา            จะมัวเมา เศร้าสร้อย อยู่ทำไม

ยังมีพ่อ มีแม่ ต้องดูแล                            ไม่ต้องรอ พ่อแม่แก่ ไปไม่ไหว

ที่ท่านชอบ เราไม่ชอบ ก็พาไป                ไม่สนใจ แล้วใครเล่า จะเหลียวแล


ซีนพระอภัย : ประพันธ์   
ด้วยรักและอาลัย จากใจหลาน คนใกล้ แต่ห่างไกล



วันศุกร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2560

จงทำสิ่งที่คิดอยากจะทำ ก่อนที่ร่างกายจะเหลือแต่เถ้าถ่าน

"คนเราชีวิตไม่ได้ยืนยาว เป็น ร้อยปี พันปี จงอย่าประมาทในการดำเนินชีวิต"

นี่คือ สิ่งที่ผมเตือนใจตัวเองหลังจากที่ได้ทราบข่าวคราว เกี่ยวกับคน ๆ หนึ่ง
ซึ่ง ยังอายุไม่มากนัก เค้ามีครอบครัว และ มีลูก อายุราวๆ  4 ปีเศษ และ ลูกของเค้าเกิดวันเดียวกัน กับ
ลูกของผม บ้านของเรา ไม่ใช่สิ บ้านของผู้บังเกิดเกล้าของแม่ของลูกของผม ... เอาสั้น ๆ  หน่อยได้ปะ..  เอาตามนั้นแหละ เอิก ๆ   เค้าเลิกรากับ ภรรยาของเค้า มาราวๆ  สองปีเศษ และเค้า ก็มีภรรยาใหม่  เอ้ย เรื่องส่วนตัวเค้า เข้าประเด็นเลยดีกว่า เรื่องก็คือ ว่า ณ ตอนนี้ เค้าทำงานเป็นคนขับรถหกล้อ ขนดิน เค้าเป็นคนอ้วน น้ำหนักเยอะ ราว ๆ 100 กว่ากิโล เค้าบ่นเจ็บหัวเข่ามานาน เดือนก่อนที่เค้าจะสิ้นลม เรายังได้เจอกันที่ โรงบาล แห่งหนึ่ง ใจจังหวัดอุบลฯ ยังได้พูดคุยกันอยู่เลย แต่หลังจากนั้นเค้าล้มป่วย จนต้องนอนห้องไอซียู สาเหตุน่าจะสืบเนื่องมากจาก การเจ็บหัวเข่า แต่เค้าไม่ได้ไปรักษาที่โรงบาล มักจะไปคลีนิคมากกว่า ได้ข่าวหมอผ่าตัด เอาฝึ ทีหัวเข่าออก และ เกิดการติดเชื้อในกระแสเลือด จนสิ้นลม ทั้งๆ ที่เข้าโรงพยาบาลไม่นาน น่าจะประมาณ 1-2 สัปดาห์ อันนี้ผมก็ไม่ทราบแน่ชัด

จากเหตุการณ์นั้น ทำให้ ลูกเค้ากำพร้าพ่อ ทันที ซึ่งก่อนหน้าที่พ่อจะเสีย พ่อกลับแม่เค้า เลิกรากัน พ่อก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านดูแลลูก ลูกก็อยู่กับ ปู่  กับ ย่า และ ญาติ ๆ  ที่ีคอยเลี้ยงดูอุปถัมป์ และภรรยาของเค้าที่เลิกรากันไป คอยกลับมาหาลูกเป็นครัั้งคราว ผมอาจจะไม่ได้สนิทกับเค้ามากนัก แต่ ก็รับรู้ถึงความรู้สึกของคนที่ยังมีชีวิตอยู่ และ เป็นจะจดจำเหตุการณ์นี้ไว้ เพื่อเป็นออุทาหรณ์

"จงทำสิ่งที่คิดอยากจะทำ ก่อนที่ร่างกายจะเหลือแต่เถ้าถ่าน"


ขอมอบเพลงนี้แด่........ขอให้ไปสุขคตินะ.....


2017-09-27 23:17 เริ่มแต่ง มอบให้แด่คนหนึ่ง ที่ล่วงลับไปแล้ว


ไม่มีแล้ว...คนที่เคยรักกัน....เจ้าตัดความสัมพันธ์ ด้วยการจากลา
อย่างไม่มี วัน หวน กลับมา  หลั่งน้ำตาหยดนี้  ให้เจ้า...เป็นถือสุดท้าย...

ไผสิรู้  กะยังเห็นกันอยู่ ได้เจอะเจอ ได้คุย ได้เว้าจา...
วันเวลาผ่านไปไม่นาน เลยหนา.... เจ้าจากไป..ไม่ลากันซักคำ

ท่อนฮุก :

ข่อยสิเฮ็ดจั่งได๋ ในวันที่บ่อมีพ่อ ขอพ้อกันชาติหน้าได้ไหม
น้องสิเฮ็ดจั่งได๋ ในวันที่ไม่มีอ้าย คงต้องสู่ต่อไปเพื่อลูก...ของสองเฮา
แม่สิเฮ็ดจั่งได๋ ในวันที่ไม่มีเจ้า คงสิเศร้า สิเหงา น่าดู
พ่อสิเฮ็ดจั่งได๋ ในมื้อนี้ พวกหดหู่  ขอไปสู่สุขคติ เด้อลูก....จ๋า.......

โฮ  โฮ้ โอว โอ่......

จบ .... มีแต่เนื้อร้อง ทำนองอยู่ในใจ ดนตรีอยู่ที่ไหน ไม่มีใครรู้เช่นเดิม
ผู้แต่ง: ซีน พระอภัย แต่งเสร็จ 23.57 น.


วันอาทิตย์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2560

นิราศ...ขี้ห่อทอง....

ผู้ประพันธ์: ซีน พระอภัย.... เริ่มแต่งประมาณ 4 ทุ่มครึ่ง

จะบาปบุญ คุณโทษ โกรธหรือเกลียด           จะไปเคลียด ทำไม ให้ปวดหมอง
ไปก็ลา มาก็ไหว้ ตามครรลอง                       อยากให้มองไปข้างหน้าข้าจะรวย


เหลืองอร่ามงามเลิศประเสริฐศรี                    ก็ยังมี ตำหนิว่า ให้งงงวย
ถ้าคิดดี ทำดี ยังไงก็รวย                              ถ้าคิดชั่ว ก็คือควาย ไว้ไถนา


ปล่อยไปเถิดสิ่งร้ายในภายหลัง                    ใครจะพังช่างเค้าให้เราหา
สัมพาระเก็บให้พร้อมน้อมขมา                      ลั่นวาจาขอโทษอย่าโกรธกัน


ต่อแต่นี้ไม่มีแล้วแก้วดวงตา                           มองบนฟ้าจะเห็นหน้าอารมณ์ขัน
ต่อแต่นี้เจ้าจงสู้และฝ่าฟัน                             เพราะความฝันรอเราอยู่คู่คนดี


พ่อจะพาเจ้าไปสุดไกลล้า                             สุดขอบฟ้าบนนภาพาสุขีร์
แม่จะพาไปให้พ้นคนอัปปรีย์                         ขอให้เราโชคดีและมีชัย..


ใครจะว่าอกตัญญูขอน้อมรับ                         ดีกว่ากุมขมับน้ำตาไหล
สามวันดี สี่วันไข้ ใครหน๋อใคร                       ช่างโหดร้าย กับลูกได้ มิใช่คน


ยามมีภัยจะปกป้องไม่เคยมี                           กลับบอกใบ้ไล่หนีน่าฉงน
ที่กระทำเหยียบย่ำก็ลูกตน                            ทำให้เกิดเป็นคนได้เยี่ยงไร


 ........ แต่งจบ 23.23 วันที่ 09-04-27 ใช้เวลาแต่ประมาณ 1 ชม.































วันอังคารที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เพลง : ทั่งขึ้นโพนโลดเด้ออ้าย

เพลง : ทั่งขึ้นโพนโลดเด้ออ้าย  
ผู้แต่ง : ซีน พระอภัย...
วันที่แต่ง : 2016-10-25
เริ่มแต่ 22.29 แต่งจบ 22.48 (คำร้อง,ทำนอง(ยังไม่มีเหมือนเดิม อิอิ))

เกิดมาสิบสองสิบสามปี เคยแต่เล่นบักหลี้กับพี่ตอนเป็นเด็กน้อย
จนบัดนี้น้องโตเป็นสาวสก๊อย นั่งซ้อนท้ายอ้ายต้อยไปทุกแห่งทุกหน
อ้ายพาซิ่งเปิดซิงน้องเป็นตาหลูโตน หย่อนบ่อเชื่อคำคน ถึงโพนก็ขึ้น
มอแตไซด์พุ่งขึ้นฟ้า เป็นตาเบิ่ง เทิ่งบั้นท้ายดังตึก สะอึกสะอื้น
น้ำตาน้องหย้อยเป็นตาหลูโตน  น้ำตาน้องหย้อยเป็นตาหลูโตน
อ้ายพาน้องขึ้นโพน โตน ตึก   โตน ตึก ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขึ้นทีแรกน้องว่าเป็นตาหย่าน  ขึ้นทีแรกน้องว่าเป็นตาหย่าน 
บ่านมื้อหน้าขึ้นผ่าน ทั่งขึ้นโพนโหลดเด้ออ้าย....................

อ้ายต้อยห่างกันบ่อกี่ปี อ้ายพาเล่นบักหลี้แต่กี้ตอนเป็นเด็กน้อย
จนบัดนี้้อ้ายกลายเป็นหนุ่มสก๊อย  สาวส่ำน้อยซ้อนท้ายไปทุกแห่งทุกหน
สิพาน้องซิ่งเริ่มจากเมืองอุบลฯ  วิ่งไปทางสกลฯ ให้คนโฮแซว
เสียงมอไซต์ดัง แบน แบน เป็นตาเบิ่ง เทิ่งบั้นท้ายดังตึก เริ่มคึก-งึกแล้ว
รถขึ้นโพนน้อยเป็นตาหลูโตน รถขึ้นโพนน้อยเป็นตาหลูโตน
อ้ายพาน้องขึ้นโพน แฮงโหย่น แฮง คึก งึก งึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขึ้นทีแรกน้องว่าโซ่อ้ายหย่าน ขึ้นทีแรกน้องว่าโซ่อ้ายหย่าน 
บ่านมื้อหน้าขึ้นผ่าน จอดเข็งโซ่แนเด้ออ้าย....................

5555555

วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2559

เพลง : ฮักเจ้าเลยเข้าม่านรูด

เพลง :  ฮักเจ้าเลยเข้าม่านรูด 
(แต่งจากสตอรี่.....กะว่าจะแต่งให้จ้าของสตอรี่เป็นของขวัญเนื่องในวันที่ลาจากกัน จากที่ทำงาน ณ วันนี้ เค้าลาออกไปแล้ว ประมาณ 6 วัน)
ผู้แต่ง :  ซีน - พระอภัย..
เริ่มแต่ง : 05/10/2559 เวลา 22.20 น.  แต่งจบ 23.27 น.  แต่ยังไม่ใส่ทำนอง  

Gm             C#                  Dm                Gm      C#         Am
ความฮักของเฮา เมื่อครั้งเก่าก่อน        ตั้งแต่ตอน เฮาสองอบรมกัน
                 Dm                   Gm                         C#                    A
ที่เมืองหมอแคน  ดินแดนแห่งนั้น        เคยสานสัมพันธ์  ขึ้นสวรรค์คาลัย


           Dm               Gm                          C#                 Am 
คิดฮอดเด้...คิดฮอดเด้หล้า               ตอนนี้หล้า...เจ้าอยู่กับไผ

                 Dm           Gm                            C#                     A
คิดฮอดบ้อหน้อ คนเคยมีใจ              น้ำตาอ้ายไหล วันเจ้าถิ่มอ้ายไป

             Dm               Gm                          C#
               Am
เจ้ามีคนใหม่ อ้ายกะดีใจนำ           เจ้าคงบ่อได้จำ ว่าเคยฮักอ้าย

          Dm            Gm                              C#                      A
หรือว่าเจ้า บ่อเคยมีใจ                   บ่อได้รักใคร่ แค่อารมณ์ไหวสั่น

           Dm            Gm                                  C#              Am
ใต้แสงจันทร์ สลัวหัวใจ                    อ้ายกะเลยเว้า  ว่าไปจั่งซั่น

             Dm                      Gm                     C#                    A
บ่อคิดคือกันว่าเจ้านั้นกะไหวหวั่น      เลยขึ้นสวรรค์ ตั้งแต่แลงยันเช้า


** ท่อนฮูก 

             Dm               Gm                               C#             Am
คิดฮอดหลาย อยากไปเจอ               ขับมอเตอร์ไซด์ไปจากอุุบล

                 Dm                 Gm                     C#              A
สู่เมืองหมอแคน ดินแดนดอกคูณ     สุดแสนอาดูร บ่อมีคนดูแล


***

               Dm          Gm                          C#                             Am
ม่านรูดแห่งนี้ คือบ่อมีเจ้า                บ่อได้มีเรา มีแต่ข่อย มาเที่ยวมาแว้..แว...

          Dm                   Gm                           C#                     A
บ่อได้กิน   ได้อยากแท แท้....        แค่อยากมาแว...ห้องเช่าห้องเดิม...เอ้อ...เออ...เอ้อ..เออ....


****

               Dm                Gm                                C#              Am
 ให้เฮ็ดจังได๋ ใจอ้ายยังฮักเจ้า               ความฮักของเฮา คือจบไวแท้

                 Dm                      Gm                     C#                       A
 แม้เนิ่นนานผ่านไปโดน..ก็หยังแคร์      ฮักเจ้าแท่แท้ แม้ว่าเจ้า..สิบ่อมีใจ
               Dm             Gm                                C#                         Am
 กลิ่นแป้งหอมที่เจ้าเคยใช้                    อ้ายยังจำได้เลขสิบสอง ป๋องสีชมพู....
ฮู่..ฮู๋..ฮู้....ฮู๋...ฮู้...อุ่..อู..อู้...อู.....             ฮู..ฮู้...ฮู..ฮู่.......

วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2559

ความสำเร็จ ไม่ได้ มา ตอนที่เราพร้อม



วันนี้ได้มีโอกาสไปอบรมเกี่ยวกับจิตวิทยากับการพัฒนาตนเองไปสู่ความสำเร็จ จาก อ. คมศักดิ์  ที่ มายด์โฮม เลยได้ ย้อนกลับมาสำรวจตัวเอง อีกครั้ง นับว่าเป็นเรื่องที่ดีอย่างยิ่งขอบคุณ ผู้บริหาร addlink มาก ๆ ครับ

การรับข่าวสาร ด้านบวก มาก ๆ  จะทำให้เรามีความคิดเชิงบวก มากตามไปด้วย และ ในทางตรงกันข้าม
ถ้าเรารับข่าวสาร ด้านลบ มาก ๆ  ก็จะทำให้เรามีความคิดด้านลบ ตามไปด้วย อันนี้ต้องระวังครับ
โดยเฉพาะข่าวสารจากสื่อในบ้านเราทุกวันนี้ ข่าวด้านลบ มีมากกว่า ด้านบวก ครับ ทั้ง หนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ Social network

และ ความคิดนี่แหละ จำพาเราไปทุกที่ คิดดี ก็พูดดี และ การกระทำก็จะดีไปด้วย  อย่าปล่อยให้ความคิดของเรา จมอยู่กับเรื่องร้าย ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าใครจะดูถูก ให้จะนินทา ปล่อยเค้าไปครับ  นั้นเป็นความทุกข์ของเค้า แต่ไม่ใช่ความทุกข์ของเรา  แต่ถ้าเก็บมาคิด ซ้ำ ๆ ๆ  คนที่เป็นทุกข์ ไม่ใช่เค้านะครับ แต่เป็นเราต่างหาก ละ ทุกข์ เพราะคิดนี่แหละ ทำไมเราจะต้องปล่อยให้ เราเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า นินทาไปเลยครับ ดูถูกไปเลยครับ ตามสบาย แล้วแต่ท่านทั้งหลายจะกรุณา...อิอิ

จริงๆ แล้ว เราโดนสมองหลอก สมองไม่ได้เป็นคน ๆ เดียวกันกับเรา เราโดนหลอกให้ หลงอยู่ในวังวน แห่ง ความล้มเหลว คนเราจะมองเห็นในสิ่งที่ตัวเองมองหา

ความสำเร็จ ไม่ได้ มา ตอนที่เราพร้อม ดังนั้น  เราต้องทำทุก ๆ  อย่าง ตอนที่เรายังไม่พร้อม ถึงจะสำเร็จได้
และ ความสำเร็จจะมีตัวฉุดรั้งไม่ให้เรา ไปสู่ความสำเร็จ ได้ ซึ่งเราก็ต้องแก้ปัญหา ให้ได้ อยู่ที่ความคิดเรา ล้วน ๆ  ไม่เกี่ยวกับใครเลย
เพราะความคิด ทำให้ เกิด คำพูด  และ และการกระทำ  คิดดี พูดดี ก็ทำดี ครับ เราต้องซึมซับ เรื่องราวดี ๆ ให้มาก ๆ เท่าที่จะมากได้
ต้องมีความคิดเชิงบวก มาก ๆ  ถึงจะสำเร็จ  เราไม่รู้ว่าจะได้มายังไง แต่ให้ เราคิดเสมอ ว่า เราจะได้มันมา อย่างแน่นอน  ให้เราคิดไว้ ตลอดเวลา
ว่า เราต้องการ บ้าน ต้องการ รถ ต้องการความมั่งคั่ง ต้องการ ความสุขและความปลอดภัย ในชิวิต  นีคือบทสรุปที่ได้มาจากการอบรม

"เราไม่รู้ว่าจะได้สิ่งนั้นมาอย่างไร แต่ มันมาแน่ " .....

แต่ถ้ายังไม่เลิกเขียนบทความ สิ่งที่แน่นอนที่สุด คือ "พรุ้งนี้ ไม่มีงานส่งลูกค้า แน่ ๆ " 55555 ไปละครับ ทำงานก่อนเด้อ  พี่ น้อง....

03.11 น. จบรอบแรก (เขียนบทความใส่ Notepad ไว้)
03.37 น. จบรอบสอง (เขียนลง blogger)

ไปละครับ ทำงานก่อน อิอิ

03.40 นั่งอ่านจบ....
  
03.44 หาภาพมาใส่บล็อก  พอ ๆ  ๆ    ๆๆ  ทำงาน ๆ ๆ  ๆ ๆๆๆ